පොලිසියේ අලුත්ම පරීක්ෂණය

පොලිසියේ අලුත්ම පරීක්ෂණය
 
සර්කස්කාරයෙක් ඔහුගේ ඊළඟ සංදර්ශනය සඳහා යද්දී පොලිසිය විසින් ඔහු පදවා ගෙන ගිය මෝටර් රථය නතර කරන ලදී.

මේ ගිනිකූරු සහ පන්දම් ඔබේ රථයේ තියාගෙන ඉන්නේ ඇයි ? කියා පොලිස් නිලධාරියෙක් සර්කස්කරුගෙන් විමසා සිටියේය.

මම මගේ රංගනයේදී කටින් ගින්දර පිට කරනවා සර්කස්කරු පිළිතුරු දුන්නේය.

ආ. . . ඇත්තද ? පොලිස් නිලධාරියා සැකයෙන් කීවේය.ඒක කරලා පෙන්නන්න බලන්න

සර්කස්කරු ඉතා දක්‍ෂ අයුරින් කටින් ගින්දර පිට කරමින් රංගනයේ යෙදුණේය.

මේ අවස්ථාවේ එතැනින් යමින් සිටි අඹු සැමි යුවළක් ඔවුන්ගේ වාහනය මොහොතකට නතර කොට ඒ දෙස බලා සිටියහ.වෝව් ! රියැදුරු අසුනේ සිටි පුද්ගලයා ඔහුගේ බිරියට කීවේය.

හොඳ වෙලාවට මම විස්කි බීම නැවැත්තුවේ.බලන්නකෝ පොලිසිය දැන් දෙන පරීක්ෂණ දිහා.









සමාවට කාරණයක්

සැඳෑ කාලයේ තම ස්පෝට්ස් කාරයෙන් ගමන් කරමින් සිටින පුද්ගලයෙකුට වේගයෙන් සිය රථය පැදවීමට ආශාවක් ඇති විය. ඔහු රථයේ වේගය පැයට සැතපුම් 120 දක්වා වැඩි කළේය.

ඒ සැණින් ඔහු පිටුපසින් රතු හා නිල් ලයිට් පත්තු වනු ඔහු දිටීය. පොලිස් වාහනයට අහු නොවී පලා යාමට තීරණය කළ ඔහු තත්පර කිහිපයකට තම රථයේ වේගය තවත් වැඩි කළද අවසානයේ නුවණ පෑදී මාර්ගයේ පසෙකින් රථය නතර කළේය.

ඔහුගේ රියැදුරු බලපත්‍රය පරීක්ෂා කිරීම සඳහා පොලිස් නිලධාරියෙක් පැමිණියේය.

මේ බලනවා ! උදේ ඉඳන් වැඩ කරලා මට හරි මහන්සියි පොලිස් නිලධාරියා කියා සිටියේය.අද දවසට මගේ අන්තිම රාජකාරිය මේකයි. මට තවත් පෝර්ම පුරව පුරව ඉන්න කැමැත්තක් නැහැ.

ඔබ ඔය ආකාරයෙන් රිය පැදවීම ගැන මම වෙනත් අයගෙන් මීට ඉස්සර අහල නැති සමාවට කාරණයක් ඔබට දෙන්න පුළුවන් නම් ඔබට යන්න පුළුවනි

මදක් කල්පනා කළ රියැදුරු මෙසේ කීවේය.
ම්. . . ගිය සතියේ මගේ බිරිය පොලිස්කාරයෙක් එක්ක පැනලා ගියා. ඔබේ කාරය දැක්කම එයා ආපහු ඇයව මට බාර දෙන්න උත්සාහ කරනවා කියලා මට බය හිතුණා

ඔබට සුබ රාත්‍රියක් ! දැන් යන්න පොලිස් නිලධාරියා කීවේය.









බලු මිතුරා

සීනුව වැදුනු පසු ඉදිරි දොර වෙත ගිය චන්ද්‍රසේනට හමුවූයේ පැරණි මිතුරෙකු වූ මිත්‍රසේනයි. අප්පේ උඹව දැකපු කල්. වරෙං ඇතුළටයි කී විට මිත්‍රසේන සමඟ කිළුටු පෙනුමක් ඇති බල්ලෙක්ද නිවසට ඇතුළුවිය.

ඉතිං මචං දැන් උඹ මොනවාද කරන්නේ, කියපංකෝ විස්තර.

මෙසේ කතා කරමින් සිටියදී මිත්‍රසේන සමඟ පැමිණි බල්ලා නිවස තුළ එහේ මෙහේ දුවපනිමින් මුලින්ම කනප්පුව මත තිබූ වීදුරු මල්වාස් එක බිම දමා බිඳ දැම්මේය. ඉන්පසුව නිවස පුරා දුවපනිමින් වීදුරු බඩු කිහිපයක්ම බිඳ දැමීමට සමත්විය. ඉන්පසුව මිත්‍රසේන හිඳ සිටි සෝපාව මතට මඩ තැවරුනු පාද සහිතව පැන හොඳට හරි බරි ගැසී නිදාගැනීමට සැරසුණේය.

මේ සියල්ල ඉවසා සිටි චන්ද්‍රසේන මචං මිත්තරේ උඹේ බල්ලාව මීට වඩා හොඳට හැසිරෙන්න පුහුණු කළානම් හොඳයි නේද?යි ඇසීය.

එවිට මිත්‍රසේන මගේ බල්ලා,? මම මෙතෙක් වේලා කේන්තියෙන් තමයි බලා හිටියේ මේ උඹේ බල්ලා නෙවෙයිද? පුදුමයට පත්වෙමින් ඇසීය.









ඒ මං නෙමෙයි

මේ ඉලන්දාරියා, මීට පස්සේ තමන්ගෙ නෝනව ඉඹින කොට ගෙදර දොරවල් විතරක් නෙමෙයි ජනෙලුත් වහන්ඩ මතක තියා ගන්නවා. ඊයෙ හවස මං ජනේලෙන් ඔක්කොම බලාගෙන.
අල්ලපු ගෙදර කුරේ අන්කල් අරුණට කීවේ ඔලොක්කු සිනහවක් මුවඟට නංවා ගනිමිනි.

හහ් හහ් අන්කල්ට ලොකු වැරදීමක් වෙලා. අරුණ නොනවත්වාම සිනා සෙන්නට විය.

ඇයි... කුරේ ඇසුවේ පුදුමයෙනි.

ඊයේ මං ගෙදර හිටියේ නෑ.අරුණ කීවේ සිනාව මැදිනි.









පුංචි නැද්ද?

අලුතින් විවාහ දිවියට පා තැබූ ඉන්දිකා සහ අල්පොන්සෝ යුවළට ලැබුණු පළමු දරුවාගේ බර රාත්තල් තුනකට වැඩි නොවී ය. ප්‍රමාණයෙන් ද දරුවා ඉතා කුඩා විය.

අනේ... බබා හරි පුංචියිනෙ.දරුවා බැලීමට පැමිණි ඉන්දිකාගේ කාර්යාලයීය මිතුරියක වන සූරියා කීවා ය.

පුංචි නැද්ද අනේ. තාම අපි බැඳලා මාස පහක් වත් වුණේ නැහැනෙ ඉන්දිකා කීවා ය.









ඒ මමම තමා

රෑ එකොළහට අවන්හල වැහැව්වාම සිරිපාල ගෙදර ආවේ, එදා අවන්හලේ දී හඳුනාගත් ගුණපාලත් එක්ක. සාක්කුවට අතදාලා යතුරත් අතට ගත් ඔහු කළුවරේම දොර ඇරලා බිත්ති අතපත ගාලා, ලයිට් එකක් දල්වලා ගුණපාලට කථා කළා.
ගුණේ මේ තියෙන්නේ මගේ ගෙදර. මේක තමයි මගේ සාලෙ. අර තියෙන්නේ මගේ ටීවී එක. මම ටීවී බලන්නේ, පත්තරයක් කියවන්නේ මේ හාන්සි පුටුවේ දිගැදිලා.
ඊළඟට ඒ කිට්ටුව තිබුණු කාමරයකට ඇතුළු වුණු ඔහු එහි විදුලි බල්බය දැල්වුවා. ඒ කාමරේ මැද තිබුණු ඇඳක නිදා සිටි ස්ත්‍රියකට ඔහු අත දික්කරලා මෙහෙම කිව්වා.
මේක අපේ නිදන කාමරය. මේක තමයි අපේ නිදන ඇඳ. ඔය නිදා ඉන්නේ මගේ වයිෆ්.
එතකොට අර කවුද? ගුණපාල ඇස් ලොකු කරලා අත දික්කළේ සිරිපාල ගේ බිරිඳ ළඟම ඇයට තුරුළු වී නිදා සිටි අයකු පෙන්වමිනි.ඉතින් ගුණේ ඒ මම නෙ. වෙන කවුද මගේ ඇඳේ ඉන්නෙ? සිරිපාල පිළිතුරු දුන්නා.









හිනා වෙන්නේ වෙන මොනවට ද?

එක් පන්තියක ගුරුවරයකු පාඩමක් බලා ගන්නා ලෙස සිසුන්ට උපදෙස් දී අසල පන්තියකට ගියේය. ඔහු ආපසු එද්දී තම පන්තියේ සිසුන් මහ හයියෙන් සිනා සෙමින්, ඝෝෂා කරමින් සිටිනවා පෙනුණි.

ඒයි... නිශ්ශබ්ද වෙයල්ලා... උඹලා ඔක්කොම මට හිනා වෙනවා නේද? යයි ඇසුවේ කෝපයෙනි.

අපොයි නෑ සර්... සිසුහු සියල්ලෝම එක හඬින් පිළිතුරු දුන්හ.

ගුරුතුමා සිසුන් දෙස විමතියෙන් මෙන් බලා මහ හඬින් මෙසේ ඇසීය.

එහෙනං වෙන මොනවද බොල මේ පන්ති කාමරේ ඇතුළේ හිනා වෙන්න තියෙන්නේ?









හෙව්ව ගේ ම තමයි

පෙරේරා තම නිවෙස විකිණීමට අදහස් කළේ වඩාත් සැපපහසු නිවෙසක් මිලදී ගන්නා ලෙස ඔහුගේ බිරිය කාලයක් තිස්සේ ඇවිටිලි කරනා බැවිනි. ඔහු එවැනි කටයුතුවලට ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන වෙළෙඳ සමාගමකට එය භාර කළේය. පසුදින ජනපි‍්‍රය පුවත් පතෙක එම වෙළෙඳ සමාගම එම නිවෙස පිළිබඳ දැන්වීමක් පළකොට තිබුණි.

දැන්වීම කියවූ පෙරේරා කඩිනමින් වෙළෙඳ සමාගමට දුරකථන ඇමතුමක් දී තම නිවෙස විකිණීම වහාම අත්හිටුවන ලෙස දැන්වීය.

ඇයි මොකද වුණේ දුරකථන ඇමතුමට සවන් දුන් සමාගමේ කළමනාකරු විමතියෙන් ඇසීය.

තමුසෙලා මගේ ගේ ගැන ඒ දැන්වීමේ දාපු විස්තරේ කියෙව්වම තමයි මට තේරුණේ මමත් මෙච්චර කල් හොය හොයා හිටියේ ඒ විදියේ ගෙයක් විත්තිය. පෙරේරා කීවේය.









මටත් එහෙමම තමයි

අවන්හලකට ගොඩවුණු සිරිපාල, හිස් මේසයක් නොතිබුණු නිසා එක් අයෙක් පමණක් සිටි මේසයක් ඉදිරිපිට වාඩි වුණා.

වීදුරු දෙක තුනක් හිස් වෙද්දී දෙදෙනා තම තමන්ගෙ වංහුං කථා කරලා හිතවත් වුණා විතරක් නෙමෙයි එකිනෙකා වෙනුවෙන් බීම ඇණවුම් කරන්නත් පටන් ගත්තා.

රෑ දහය පහු වුණු ගමන් එක් අයෙක් නැගිට්ටා. අනෙකා විමතියෙන් ඔහු දිහා බැලුවා. ඇයි මචං නැගිට්ටේ? බාර් එක වහන්ඩ තව පැයක් තියෙනව නෙ. ඔහු ඇහැව්වා.

මම දැන් යන්ඩ ඕනෙ. මොකද දන්නව ද? ඩ්‍රින්ක් එකක් දැම්මාම මට අපේ වයිෆ් උයන බත් කටක් කන්ඩම ඕනෙ. අනෙකා පිළිතුරු දුන්නා.
ඉතින් මටත් එහෙමනෙ. අපේ වයිෆ් උයන බත් කටක් කන්ඩ නං ඩ්‍රින්ක් එකක් දාන්ඩම ඕනෙ.ඔහු කිව්වා.









ඒ හින්දම තමයි

අපේ නැන්දම්මව මට පේන්න බෑ මචංඅරුණ, මනෝජ් සමඟ කිව්වේ කාර්යාලයේදී දිවා ආහාරය ගනිමින් සිටියදීය.

එහෙම කියන්න එපා බං. නැන්දම්මා නැත්තං උඹට, උඹේ වයිෆ් නිශාන්ති කොහෙන්ද?

ඒ හින්දම තමයි බං, මට ඔය ගෑනි පේන්ඩ බැරි. අරුණ කීවේ කෝපයෙනි.

වැඩක් වුණේ නැහැ

ඊයෙ පාටියෙ ඉඳලා ගෙදර යන කොට කාර් එකේදි කරුණාසේන සර්ගෙන් මුකුත් කරදරයක් වුණෙ නැත්ද?කල්පනා සුමාලිගෙන් ඇසුවේ උදේ තේ බොන අතරතුරදීය.

එයා අතරමඟදි එහෙන් මෙහෙන් අත දැම්මා. ඒත් කිසි වැඩක් වුණේ නැහැ. මං සල්ලි ටික කොණ්ඩෙ අස්සෙ හංගාගෙනයි හිටියෙ. සුමාලි කීවේ සිනාසෙමිනි.









දන්නෙ කොහොමද?

කෙසඟ මිනිසකු වූ සුමිත් තම බයිසිකලය රියගාලේ නවතා තබා බාර් එකට ගොඩ වූයේ හීන් අඩියක් ගැසීමේ අපේක්‍ෂාවෙනි. ඔහු බාර් එකේ සිට නිවෙස බලා යාම සඳහා ආපසු විත් බයිසිකලට නැඟීමට සැරසෙන විට කිසිවකු තම බයිසිකලයේ වාඩිවෙන අසුනේ රතු තීන්ත තවරා ඇති බැව් හදිසියේම දුටුවේය.
ඉමහත් කෝපයට පත් ඔහු බයිසිකලය එතැනම තබා ආපසු බාර් එකට ගොඩ වී, එහි තැන තැන අසුන් ගෙන සිටි අය දෙස බලා මෙසේ කෑගසා කීය.
කවුද යකෝ, මගෙ බයිසිකලේ සීට් එකේ තීන්ත අතුල්ලපු පාහරයා?

එවිටම එක් මේසයක අසුන් ගෙන සිටි හැඩිදැඩි සද්දන්ත මිනිසෙක් නැඟිට මෙසේ ඇසීය.
මමයි තීන්ත ගෑවේ. ඇයි තමුසෙ මොනවා කරන්නද?
නෑ ඒකට කමක් නැහැ. ඒත් ඔහේ දන්නෙ කොහොමද මම රතු පාටට ගොඩක් ආසයි කියල.
සුමිත් බයාදු ලෙස තට්ටය අතගාමින් ඇසීය.









බිඳුණු හද

අංකල්! ආදරය නිසා හිත පෑරිලා පරාජිත තත්ත්වයකට පත්වුණු අවස්ථා ඔයාට තියෙනවාද ?

ඔව් දෙපාරක්. එක වතාවක් කෙල්ල මාව අත් හැරියා. අනෙක් වතාවේ කෙල්ල මාව අත්හැරියේ නෑ









රෑ හීන සහ දවල් හීන

මගේ බිරිය ඊයේ රෑ හීනෙන් දැකලා තියෙනවා එයා කෝටිපතියෙක්ව කසාද බඳිනවා සරත් ඔහුගේ මිතුරෙකුට කීවේය.

උඹ හරි වාසනාවන්තයි මචං ! මගේ බිරිය දවල් කාලයටත් හිතන්නේ එයා කෝටිපතියෙක්ව බැඳල කියලයි මිතුරා කීවේය.









බය එකාටයි

ඇයි තමුසෙ කසාඳ නොබඳින්නේ? සිල්වා බාර් එකේ දී තම මිතුරු පෙරේරා ගෙන් විමසීය.

මං ගෑනුන්ට හරි බයයි. පෙරේරා වටපිට බලා හෙමින් පිළිතුරු දුන්නේය.

බය නැතුව බඳිනවා අයිසෙ. බැන්දහම තමුසෙට බය හිතෙන්නෙ එක ගෑනියෙක් ගැන විතරයි.සිල්වා කීවේ වීදුරුව හිස් කරමිනි.









හෘද විශේසඥයාගේ අවමගුල

හෘද විශේසඥයෙක් හදිස්සියේම රෝගාතුර වෙලා මැරුණා.ඉතින් එයාගෙ නෑදෑයො ටික එකතුවෙලා ලස්සන හාට් එකක් වගේ හදපු මිනී පෙට්ටියක මිනිය දාලා වැහුවා.එතකොටම එතන හිටපු දොස්තරගෙ යාලුවෙක් හයියෙන් හිනාවෙන්න පටන්ගත්තා.කට්ටියම මේ මොකද කියලා ඇහුවම දොස්තර කිව්වා "මම නාරි හා ප්‍රසව විශෙසඥයෙක්" කියලා.









මාන්නය

ඔහු ප්‍රසිද්ධියට පත්ව සිටියේ කළුපටි ධාරී කරාටේ ශූරයකු ලෙසයි.වරක් ඈත පළාතක කරාටේ සංදර්ශනයකට සහභාගිවීමට ඔහුට දුම්රියෙන් යාමට සිදුව තිබුණා.ඔහු දුම්රිය පොළට ගියේ තරගයට අඳින කරාටේ

කබායක් අතේ රුවාගෙන. දුම්රිය එනතුරු බලා සිටි ඔහුට හදිසි ශාරීරික අවශ්‍යතාවයක් ඇතිවුණා. දුම්රිය පොළ වැසිකිළිය වෙත ඔහු ළඟාවුණේ අවශ්‍යතාවය ඉටු කරගන්න. ඒත් අතේ රුවාගෙන සිටින කරාටේ කබාය බිම ගෑවෙන බැවින් වැසිකිලියට එය ගෙනයාම සුදුසු නොවන බව ඔහුට වැටහුණා.

දුම්රිය විවේකාගාරයට ගිය ඔහු එහි තිබුණු ඇඳුම් එල්ලන කොක්කක කබාය එල්ලුවා. ඉන් පස්සේ කොළ කැබැල්ලක යමක් ලියා කබායේ දවටල වැසිකිලි ගියා. මේ කබාය ප්‍රසිද්ධ කරාටේ ශූරයකු සතුයි. විනාඩියක දී ඔහු ආපසු පැමිණෙනු ඇත යන්න එහි සඳහන්ව තිබුණා.

අවශ්‍යතාව ඉටුකැරගෙන ආපසු පැමිණි ඔහුට දක්නට ලැබුණේ කොක්කේ එල්ලුනු කොළ කැබැල්ලක් පමණයි. එහි මෙසේ ලියා තිබුණා. ප්‍රසිද්ධ ධාවන ශූරයකු විසින් කබාය රැගෙන ගියා. ඔහු නම් ආපසු පැමිණෙන්නේ නැහැ.









ගස් ආරක්ෂා කිරීම

වනාන්තර සුරැකීම පිළිබඳ පැයක පමණ දේශනයක් කළ මහාචාර්ය කැලෑසේන හිටිහැටියේම දේශනය නතර කොට ගැලරියේ සිටි පේ‍්‍රක්ෂකයන් අමතා මේ සභාවේ ඉන්න එක්කෙනෙක් හරි අපේ ජාතික සම්පතක් වන ගස් ආරක්ෂා කිරීමට එක පියවරක් හෝ ගෙන තිබෙනවාද ? යි ඇසීය.

සභාව නිරුත්තර වී මහා නිශ්ශබ්දතාවක් ශාලාව පුරා පැතිර ගියේ ය.

එහෙත් ඈත කෙළවරේ සිටි අයෙක් නැඟිට මම සතියකට ඉස්සෙල්ලා කොට්ටෝරුවෙකුට කැටපෝලයෙන් විදලා මරලා දැම්මා යි සිහින් හඬින් කීවේ ය.









හඳුනා ගන්නා ලකුණක්

සූරියා තම කාර්යාලය කිට්ටුව පිහිටි බැංකුවකට ගොඩවුණේ චෙක්පතක් මාරු කරගන්නා අදහසිනි. චෙක්පත පිරික්සා බැලු කවුන්ටරයේ සිටි නිලධාරියා සූරියා දෙස බලා සර් ඔයා ගෙ අයිඩෙන්ටි කාඩ් එක දෙන්න. යනුවෙන් කීවේ හැඳුනුම්පත පරීක්ෂා කරන අදහසිනි.

අනේ මම අයිඩෙන්ටිය නං දාලා ආවෙ.සූරියා කීවේ ලැජ්ජාශීලී සිනාවක් මුවට නංවා ගනිමිනි.

හොඳයි එහෙනං, සර්ව හඳුනාගන්න මොකවත් සර් ළඟ තියෙනවද? නිලධාරියා කාරුණිකව ඇසීය.

මඳක් කල්පනා කළ සූරියා ලැජ්ජාවෙන් සිනාසී මෙසේ කීවේය.මගෙ දකුණු කලවේ උපන් ලපයක් තියෙනවා.









තෑග්ග

ගෙහිමියා : තමුසේ ජොබ් එක හොඳට කළා. දැන් ගෙදර ලස්සනට තියෙනවා. ඉතාම හොඳට බිත්තිවල හුනු ගාලා තියෙනවා. තමුසෙට පොරොන්දු වුනාට වැඩියෙන් මෙන්න රුපියල් 1500/=ක් තියෙනවා. නෝනත් එක්ක බයිස්කෝප් එකක් බලන්න යනවා.

පසුවදා හැන්දෑවේ නිවස ඉදිරියට පැමිණ, ඉතාම හොඳ පිරිසුදු ඇඳුමකින් සැරසුනු බාස් උන්නැහේ දොරට තට්ටු කළේය.

දොර විවෘත කළ ගෙහිමියා,ආ බාස්උන්නැහැ මොකද මේ යි ඇසීය.

නෝනා ලැහැස්තිද? මම බයිස්කෝප් බලන්න එක්ක යන්නයි ආවේ යි බාස් ඉතාම උනන්දුවෙන් කීවේය.









ටිකට් ප්ලීස්

පෙරහර බලන්න නුවරයන අයගෙන් කොළඹ කොටුව දුම්රිය පොළ පිරිලා. ටිකට් ගන්න දිග පෝලිමක්. පෝලිමේ ඇදෙන යාළු තරුණයෝ තුන් දෙනෙක් පිටුපසින් හිටියේ තරුණ කෙල්ලො තුන් දෙනෙක්. ටිකට් කවුළුව වෙත ළඟා වීමෙන් පසු තරුණයෝ තිදෙනා නුවරට ටිකට් තුනක් ගත්තා. ඒත් කෙල්ලෝ තුන්දෙනාම ගත්තේ එක ටිකට් එකයි.

චෙකර්ලා ආවොත් තමුසෙලා කම්මුතුයි තරුණයෙක් කීවා.

බලා ඉන්නවකො මොකද වෙන්නෙ කියලා කෙල්ලක් කීවා.

කෝච්චිය ආපු හැටියෙ සේරම දනිපනි ගාල කෝච්චියට ගොඩවුණා. හැමෝ ම ගොඩවුණේ එකම පෙට්ටියට. කෙල්ලො තුන්දෙනා මුලින් ම කළේ වැසිකිළි කුටියට රිංග ගන්න එක. රිංගගත්ත ගමන් ඔවුන් දොරත් වහගත්තා. දැන් කෝච්චිය ඇදෙනවා. අතර මගදි චෙකර්ලා ආවා.

ටිකට් ප්ලීස් කිය කිය ඔවුන් හැමෝම ළඟට ගියා. එක් අයෙක් වැසිකිළි දොරට තට්ටු කළා. ටිකට් ප්ලීස් ඔහු කීවා. දොර යන්තම් ඇරිලා ටිකට් එකක් තියෙන අතක් එළියට ආවා. චෙකර් එය පරීක්ෂා කොට පන්ච් කරල ආපහු දුන්නා. දොරවැහුණා.

මේ දර්ශනයෙන් තරුණයෝ තුන්දෙනා අන්දුන්කුන්දුන් වුණා. ආපසු එන ගමනෙදි මේ ක්‍රමය තමනුත් අනුගමනය කරන්න ඕන කියලා ඔවුන් කතා කරගත්තා.

ආපසු ගමන සඳහා නුවර දුම්රිය පොළට ආ ඔවුනට යළිත් අර කෙල්ලන්ව මුණ ගැහුණා. අපිත් මේ සැරේ කොළඹ යන්නෙ අර විදියට. අපිත් එක ටිකට් එකක් අරන් ලැට් එකට රිංගනවා. ඔවුන් කීවා.

අපි නම් මේ සැරේ එකක්වත් ගන්නෙ නැහැ කෙල්ලො තුන්දෙනා කීවා.

එක ටිකට් එකක් වත් ගන්නේ නැහැ! තරුණයෝ මවිතය පළ කළා. නිකං අමාරුවේ වැටෙන්න එපා! ඔවුන් එහෙම කීවෙ හිනාවෙමින්.

බලා ඉන්නවකො මොකද වෙන්නෙ කියලා කෙල්ලො තුන්දෙනා කීවා.

දුම්රිය වේදිකාවට ආ සැනෙන් කෙල්ලො තුන්දෙනා සුපුරුදු විදියට වැසිකිළියට රිංග ගත්තා. දොර වහගත්තා. ඊට ඉදිරිපසින් වගේ තිබුණු අනෙක් වැසිකිළියට තරුණයෝ තුන්දෙනා රිංගගත්තා. දොරවහගත්තා.

දුම්රිය ගමන ඇරඹුණා. ටික වේලාවකින් එක් කෙල්ලෙක් වැසිකිළියෙන් හෙමිහිට එළියට ආවා. ඉදිරි වැසිකිළි දොරට තට්ටු කළ ඇය හඬ වෙනස්කරල ටිකට් ප්ලීස්කීවා.